31 Ağustos 2013 Cumartesi

belirsizlik hikayesi...

Uçurumun kenarında, ayak başparmaklarıyla zemini hissedemeden öylece duruyordu. Karşısında deniz uçsuz bucaksız, nefes kesici ve davetkar görünüyordu. Kendini bıraksa mıydı ?
Ucundan tutar tutmaz kırılan duygulardı bu kez ellerindeki. Dağılıyor suçluluk duygusu ve güvensizlik yaratıyordu..

Çok sevebilirdi biliyordu, hep çok sevmişti, Başka türlüsü öğretilmemişti ki ona. Sonrasını düşünmeyi pek beceremezdi, gelecekle ilgili plan yapamazdı. Bugün bitmemişti ki daha... nasıl yapsındı.?

İnsanlara bakıyor ve nasıl oluyor da bu kadar değişken varken gelecekle ilgili planlar yapabildiklerine şaşıyordu. Geleceği sadece hayal edebilirdi. Hayallerin geçekleşmesi ise çoğu zaman ona bağlı değildi...

Düş kırıklıkları bile anlıktı. Kalbi anlık kırılır gelecekten alamadığı zamanı geçmişe fazlasıyla iade ederdi. Geçmişte yaşadığı söylenemezdi ama geçmişte bırakmak,  geleceği hayal etmekten daha zordu belki de.

Kendine soru soramıyordu, biliyordu zaten, soruların cevapları da yoktu. korkuyordu, incinecekti, belki incitecekti.

Akıl ve duygular hep çatışırdı,

Baş edebileceğinden emin olmadan hissetmek istiyordu yine, korka korka istiyordu, ne olacaksa olsundu. kalbini açmaya hazır mıydı bilmiyordu. Zaten kalbi de onun düşündüklerini umursamıyordu.

Denizin iyotlu temiz kokusu içini doldururken aklı kalbiyle yarışıyordu
"Bu kez farklı olabilir miydi ?"








27 Ağustos 2013 Salı

Sen,Ben,O

Ona baktığımda aklıma gelen kelime yalnızlıktı... 

Öyle bangır bangır değil. Kendi halinde, suyun musluktan damlaması gibi... Birikemeden akıp giden, buharlaşan bir yalnızlık.

Gözlerine baktığınızda kaçırırdı gözlerini.
Yüzünde tebessüm. Gözlerinde samimiyet arayışı...

Çünkü o hep güvenirdi. Kendine değil belki ama size güvenirdi. Binlerce kez kırıldığı halde insanlara nasıl güvenilmeyeceğini öğrenmemişti.

Seni seviyorum dediğinizde inanır, damla damla akıtan yalnızlık musluğu onarılırdı.
Ve gittiğinizde o musluk gürleyerek patlar etrafında ona mutluluk veren her şeyi birlikte götürürdü.

Hiç kimseden farklı hissetmezdi. 
Herkes gibi, herkes kadar yalnız hissederdi belki...
Ama onun bununla başa çıkamayışı benzersizdi.